شهرنشینی پدیده‌ای پایان ناپذیر است. با گسترش روزافزون شهرها و تمرکز تمام امکانات رفاهی و اجتماعی در شهرها، اکثر کسانی که در روستاها و مناطق حاشیه‌ای زندگی می‌کنند به مرور زمان و به خودی خود به شهرها رانده می‌شوند. امروزه 54 درصد از مردم جهان در شهرهای مختلف زندگی می‌کنند و انتظار می‌رود که تا سال 2050 این تعداد به 66 درصد برسد. پس طبیعی است که مشکلات زندگی در شهرها هم به همین نسبت افزایش بیابد. راه حلی که در تمام دنیا برای بهبود کیفیت زندگی در شهرها در پیش گرفته‌اند هوشمندسازی شهرها است. از شهر هوشمند تعریف‌های متعددی وجود دارد، کشورهای مختلف و گاه شهرهای مختلف تعریف‌های مختلفی ارائه کرده و اجرا می‌نمایند. اما به تازگی یک استاندارد برجسته توسط سازمان بین‌المللی استانداردسازی به تازگی منتشر شده و اندازه‌گیری‌های کلیدی جهت ارزیابی ارایه خدمات شهری و کیفیت زندگی را مبنای خود قرار داده است. کتاب «پایداری شهر و معماری هوشمند» بر اساس این استاندارد تعریف و تصویر کاملی از یک شهر هوشمند ارائه می‌دهد که می‌تواند راهنمای برنامه‌ریزان و مدیران شهری و حتی بخش خصوصی فعال در عرصه شهرسازی و مدیریت شهری باشد.